ks. Jan Hadalski SChr
Od Redaktora. Pierwszego dnia po szabacie…
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 04, kwiecień 2009
wydrukuj ten artykułTak rozpoczyna się Ewangelia czytana w uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego.
Wiemy, co było dalej... Po raz kolejny dotykamy wydarzenia, które ukonstytuowało naszą wiarę. Wielkanoc – to święta chrześcijańskiej tożsamości.
Dla chrześcijan stwierdzenie, że Chrystus zmartwychwstał „pierwszego dnia po szabacie”, nie jest tylko kwestią datacji. To podkreślenie nowości stworzenia i zbawienia. „Pan szabatu” daje nam „nowy szabat” – dzień swojego zmartwychwstania, w którym wszystko stało się nowe, stworzone na nowo. Niedziela – nie tylko ta jedna, zwana Wielką, ale każda jest dniem zmartwychwstania, tym „pierwszym dniem tygodnia”, w którym Zmartwychwstały staje pośród swoich uczniów z darem pokoju.
Sercem chrześcijańskiej niedzieli jest Eucharystia – spotkanie ze zmartwychwstałym Panem we wspólnocie Kościoła. I na ten aspekt niedzieli chcemy zwrócić uwagę Czytelników w tym miesiącu. Chociaż Eucharystia nie wyczerpuje świętowania niedzieli, to jest na tyle istotna, że dokumenty Kościoła mówią o niedzieli jako „dniu Eucharystii”. Oznacza to, że niedziela jest najwłaściwszym czasem sprawowania „Pamiątki Pana” właśnie dlatego, iż jest to dzień zmartwychwstania Chrystusa; cały Kościół tego dnia w szczególny sposób raduje się obecnością i promieniowaniem łaski swojego Pana i Zbawiciela.
Teologiczne aspekty niedzielnej Mszy Świętej przybliżają artykuły księży Jana Sochonia i Krzysztofa Filipowicza. Natomiast biblijne spojrzenie daje nam tekst ks. Edwarda Szymanka, który prowadzi Czytelnika od żydowskiego szabatu, jego treści i świętowania do „szabatu Nowego Przymierza”, jakim jest niedziela.
Na straży chrześcijańskiej tożsamości stoi przykazanie kościelne mówiące o obowiązku czy wręcz nakazie uczestnictwa w niedzielnej Mszy Świętej. Dla duszpasterzy to jeden z podstawowych problemów, który jawi się – moim zdaniem – bardziej na płaszczyźnie wiary niż prawa. Czy człowiek, który naprawdę wierzy w zmartwychwstanie Chrystusa potrzebuje „przymusu” do spotkania z Ukochanym? Zatem „z potrzeby serca czy z obowiązku?” – zastanawia się ks. Andrzej Orczykowski, pisząc o historycznych i prawnych treściach tego przykazania.
W temacie mamy jeszcze tekst ks. Jacka Stańka, który prowadzi nas od ołtarza w inne obszary, gdzie realizuje się chrześcijańskie świętowanie niedzieli. Już św. Ignacy z Antiochii (+107) napisał do Magnezjan, że chrześcijanie to ci, którzy „żyją na sposób dnia Pańskiego”. Papież Benedykt XVI przypomniał to określenie w „Sacramentum Caritatis”, wskazując na ścisły związek uczestnictwa w niedzielnej Eucharystii z codziennym życiem chrześcijan.
W kontekście podjętego tematu wszystkim Czytelnikom życzę, aby w nadchodzące święta paschalne Chrystus umocnił naszą wiarę i dodał odwagi, abyśmy na co dzień „żyli na sposób dnia Pańskiego”. Alleluja!
