ks. Tomasz Mikulak SChr
Bądźmy znakami nadziei!
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 02, styczeń - luty - marzec 2025
wydrukuj ten artykułW jednej francuskiej pieśni na czas Adwentu, śpiewanej też często podczas liturgii pogrzebowych, ludzkie życie przedstawia się jako pielgrzymowanie do Pana, poszukiwanie Go i odnajdywanie jako źródła życia i szczęścia, jako Tego, który jest miłością i przebaczeniem, światłem i mądrością. To także modlitwa, by Ten, do którego podążamy, udzielał nam wszelkich potrzebnych darów, aby osiągnąć cel tej pielgrzymki – wieczne zjednoczenie z Bogiem. Przywołany utwór muzyczny nie odkrywa niczego nowego, albowiem już stara łacińska maksyma głosi tę prawdę. Rzeczywiście „vita peregrinatio est”, bo „jak długo pozostajemy w ciele, jesteśmy pielgrzymami, z daleka od Pana” (2 Kor 5,6). Apostoł Narodów, kontynuując myśl, pragnie pokrzepić, wlać ducha optymizmu, dlatego pisze: „Mamy jednak nadzieję […] i chcielibyśmy raczej opuścić nasze ciało i stanąć w obliczu Pana. Dlatego też staramy się Jemu podobać czy to gdy z Nim, czy gdy z daleka od Niego jesteśmy” (2 Kor 5,8-9).
„Pielgrzymka” („pielgrzymowanie”, „pielgrzymi”) i „nadzieja” zdają się być słowami-kluczami w rozpoczętym w pierwszą niedzielę Adwentu nowym roku kościelnym, a przez uroczyste otwarcie w noc Bożego Narodzenia Drzwi Świętych w Bazylice Świętego Piotra – Roku Jubileuszowym. Albowiem hasłem, myślą przewodnią rozpoczętego Roku łaski jest zdanie „Pielgrzymi nadziei”, które stało się również mottem duszpasterskiego działania w Kościele w naszej ojczyźnie. Na łamach „Mszy Świętej” pragniemy więc przedstawiać, jak ów zamysł realizować, jak przeżywać Rok Jubileuszowy. Rozpoczynamy od ogólnego przedstawienia-zarysu tego zagadnienia. Biskup Andrzej Czaja, ordynariusz diecezji opolskiej i przewodniczący Komisji Duszpasterstwa Konferencji Episkopatu Polski w swoim artykule opisuje zadanie Kościoła, jakim jest ciągłe budzenie chrześcijańskiej nadziei, oraz przedstawia sposoby przeżywania Jubileuszu. Natomiast diakon prof. Waldemar Rozynkowski (nasz nowy Autor, którego bardzo pozdrawiamy) nakreśla historię Jubileuszy w Kościele. To jak praktycznie te treści przekazać młodym, znajdziemy w konspekcie katechezy zawartym na ostatnich stronach naszego kwartalnika autorstwa Pana dra Pawła Beygi, którego również serdecznie witamy w gronie naszych Współpracowników. Jednocześnie bardzo serdecznie dziękujemy Pani Lilianie Florek za wieloletnie przygotowywanie konspektów katechez pozwalających na ukazywanie prawd naszej wiary i wielu spraw okołokościelnych dzieciom, młodzieży, a ostatnio nawet dorosłym, zaangażowanym i niezaangażowanym w życie parafialne
Nie możemy nie zauważyć artykułu ks. dra Bogusława Kozioła SChr pozwalającego zapoznać się z sylwetką ks. Pawła Kontnego, chrystusowca, który przed osiemdziesięciu laty jak prawdziwie dobry pasterz oddał życie za powierzone swojej pieczy owce, stając w obronie czci niewieściej. Zachowując się jak trzeba, stał się pielgrzymem, świadkiem nadziei, która nie zawodzi (por. Rz 5,5). W końcu dziękujemy tym, którzy stale piszą do naszego czasopisma, że dzieląc się swoimi refleksjami, przemyśleniami, pomagają bliżej poznawać wiarę i w niej się gruntować, przekazują, jakie jest nauczanie Kościoła oraz wspierają innych na drogach nadziei wiodących do niebieskiej ojczyzny.
