ks. Janusz Królikowski, Tarnów
Uczestniczę w życiu Kościoła – przez służbę (diakonia)
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 04, październik- listopad - grudzień 2024
wydrukuj ten artykułW Ewangelii Świętego Jana czytamy, że Jezus w czasie Ostatniej Wieczerzy „wstał […] i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło, nim się przepasał. Potem nalał wody do misy. I zaczął obmywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany” (J 13,4-5). Jest to niezwykle poruszający obraz: Pan i Nauczyciel pochylił się, aby służyć uczniom. Nastąpiło odwrócenie ról, które upodobniło Go do ostatniego ze sług. Akt umywania nóg był uważany za tak upokarzający, że nie mógł być wymagany nawet od niewolnika żydowskiego – można go było wymagać tylko od niewolnika
obcego.
W ciągu wieków opowiadanie o przywołanym wydarzeniu nie straciło swojej niezwykłej wymowy. Ktokolwiek zatrzyma się, by rozważać czyn Jezusa, ten musi uznać jego głębię oraz zastanowić się nad jego konsekwencjami dla życia osobistego i kościelnego. Oczywiście, jest to wydarzenie tak prowokujące, że można sądzić, iż nas przekracza w swojej wymowie i w swoim znaczeniu, a tym samym łatwo zagubić fakt, że zawiera się w nim wymóg, którego w żadnym wypadku nie można pomijać. (...)
