ks. Maciej Zachara MIC, Lublin
Liturgia a pobożność pozaliturgiczna
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 02, kwiecień - maj - czerwiec 2024
wydrukuj ten artykułCzęsto przywoływany fragment Konstytucji liturgicznej Soboru Watykańskiego II nazywa liturgię szczytem, do którego zmierza działalność Kościoła, oraz źródłem jego mocy (KL 10). Oczywistym jest jednak, co zresztą podkreśla ta sama Konstytucja, że liturgia nie wyczerpuje całej działalności Kościoła (KL 9). Również życie modlitwy i pobożności nie sprowadza się do samej tylko liturgii (KL 12). Podejmijmy więc w tym artykule refleksję nad wzajemną relacją liturgii i szeroko rozumianej pobożności pozaliturgicznej. Zaczniemy od nakreślenia zarysu historii tej problematyki, następnie zobaczymy, jakie jest aktualne stanowisko Magisterium Kościoła w tej sprawie. Na koniec spróbujemy określić, na czym polega istotna różnica między liturgią a pobożnością pozaliturgiczną; uchwycenie tej różnicy pomaga w zrozumieniu komplementarności obydwu rzeczywistości.
LITURGIA A POBOŻNOŚĆ: HISTORIA WZAJELNEJ RELACJI
Wyraźne rozróżnienie liturgii i pobożności pozaliturgicznej jest stosunkowo niedawne, niemniej jednak od początku istnienia Kościoła można mówić o istnieniu tych dwóch rzeczywistości. (...)
