ks. Mateusz Socha SChr, Poznań
Szaty liturgiczne i inne przedmioty (cz. 5)
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 01, styczeń - luty - marzec 2024
wydrukuj ten artykułKróluj nam, Chryste – zawsze i wszędzie!
To już piąty artykuł poświęcony szatom liturgicznym i innym przedmiotom. Dziś pragnę omówić kolejną, ważną szatę liturgiczną, jaką jest ornat.
CASULA
Ornat pochodzi od łacińskiego słowa ornare oznaczającego „ozdabiać”. „Ornatus” to ozdobiony ubiór, wspaniały, strojny. W liturgii rzymskokatolickiej jest to główna szata liturgiczna, zakładana przez duchownego do Mszy Świętej i czynności, które łączą się z nią bezpośrednio.
Święty Izydor z Sewilli w swoich pismach szukał etymologii łacińskiego określenia ornatu jako „panella” lub „casula”. Te słowa oznaczają rzymskie wierzchnie okrycie bez rękawów, rodzaj peleryny z grubej tkaniny. W ten sposób Święty Biskup odkrywa w ornacie znaczenie pochodzące od „casa”, czyli dom. Taką nazwę nadawano małej kaplicy czy też celi monastycznej.
Honoriusz z Autun twierdził, że ornat symbolizuje miłość, która winna okrywać całego człowieka. (...)
