ks. Janusz Królikowski, Tarnów
Posłani w pokoju Chrystusa, cz. 4: Chleb dobrego i wiecznego życia
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 03, lipiec - sierpień - wrzesień 2022
wydrukuj ten artykułDusz pasterzu, prawy Chlebie,
Dobry Jezu, prosim Ciebie,
Ty nas paś i broń w potrzebie,
Ty nam dobra okaż w niebie,
Kędy jest żyjących raj.
Stwierdzenie, że człowiek potrzebuje pokarmu, aby żyć, jest tak oczywiste, że może wydawać się zupełnie banalne. Stwierdzenie, że także dusza człowieka potrzebuje pokarmu, nie jest już takie oczywiste. Dzieje się tak z tego powodu, że obecnie nie tylko banalizuje się sprawę duszy, ale samo jej istnienie ulega zakwestionowaniu, a w związku z tym ginie zainteresowanie życiem duszy. Człowieka usiłuje się sprowadzić jedynie do ciała, a życie do zaspokajania potrzeb. Budzi jednak nadzieję fakt, że obecnie odżywa zainteresowanie duszą. Świadczą o tym cieszące się dużą popularnością publikacje, które uzasadniają jej istnienie i pokazują tajniki jej życia. Poszukuje się więc tego, co zostało sugestywnie nazwane „suplementem duszy”, czyli dążeniem do przywrócenia jej zarówno w ramach ludzkich doświadczeń, jak i w dziedzinie badań naukowych. (...)
