ks. Maciej Zachara MIC, Lublin
Liturgia rzymska w tak zwanym okresie klasycznym (IV-VIII w.)
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 06, czerwiec 2021
wydrukuj ten artykułW dziejach liturgii rzymskiej okres od IV do VIII wieku nazywany jest okresem klasycznym, ponieważ jest to czas, w którym Kościół w Rzymie wypracowuje i utrwala właściwe sobie formy obrzędowe. Punktem odniesienia jest liturgia celebrowana przez biskupa Rzymu (papieża), a obszarem oddziaływania – centralna i częściowo południowa Italia. Rolę Kościoła w Rzymie należy widzieć jako centrum chrześcijańskiej communio, z czym wiąże się sprawa prymatu biskupa Rzymu, oraz rolę Rzymu jako centrum liturgicznego obrządku. Gdy chodzi o ten drugi aspekt, obrządek rzymski był tylko jednym z wielu istniejących wówczas obrządków, choć zdarzało się, że Rzym próbował narzucać własne praktyki obrzędowe także na innych terytoriach. Z drugiej strony ekspansja tradycji rzymskiej dokonywała się po części spontanicznie. Rzym, jako miasto posiadające groby Apostołów Piotra i Pawła, był na Zachodzie najważniejszym centrum pielgrzymek. (...)
