ks. Maciej Zachara MIC, Lublin
Historia liturgii od I do początku IV wieku
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 04, kwiecień 2021
wydrukuj ten artykułLiturgia w ciągu trzech pierwszych wieków Kościoła nie była czymś statycznym, ale podlegała ciągłemu dynamicznemu rozwojowi. Musimy też pogodzić się z tym, że nasza wiedza na ten temat jest bardzo fragmentaryczna. Nie było w tym czasie ksiąg liturgicznych, stąd zdani jesteśmy na rozproszone informacje zawarte w pismach różnych autorów chrześcijańskich (św. Ignacy Antiocheński, św. Justyn, Tertulian, św. Cyprian z Kartaginy, Orygenes i inni) czy w tak zwanych kanonach kościelnych, czyli w anonimowych pismach stanowiących zbiory reguł życia wspólnot kościelnych (Didache z przełomu I i II w.; Didaskalia apostolskie z ok. 230 r. i Tradycja apostolska z III lub początku IV w.). Dlatego o liturgii w tym czasie trzeba mówić z wielką ostrożnością, wystrzegając się pokusy absolutyzowania poszczególnych świadectw, jak to często ma miejsce.
ISTOTA KULTU CHRZEŚCIJAŃSKIEGO
Nowości kultu chrześcijańskiego nie można sprowadzić do tego, że dawne obrzędy żydowskie zostały zastąpione przez nowe – chrześcijańskie. (...)
