s. Sylwia Marciniak MChR, Poznań
Aktywne uczestnictwo w liturgii
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 03, marzec 2021
wydrukuj ten artykułW poprzednim artykule pochylaliśmy się nad tematem prawdy w liturgii w dwóch kontekstach: prawda – jako spotkanie w liturgii miłującego Boga z grzesznym człowiekiem i prawda – jako pierwszy element sztuki celebracji, polegający na wiernym przestrzeganiu przepisów liturgicznych. Kontynuując refleksję na temat ars celebrandi, pójdźmy dalej, wczytując się we fragment adhortacji Sacramentum Caritatis papieża Benedykta XVI. W numerze 38. dokumentu Ojciec Święty zwrócił uwagę na „konieczność przezwyciężenia wszelkiego możliwego oddzielenia ars celebrandi, to znaczy sztuki właściwego celebrowania, od pełnego, czynnego i owocnego uczestnictwa wszystkich wiernych. Rzeczywiście […] ars celebrandi jest najlepszym warunkiem actuosa participatio”. Warto się zatem pochylić nad relacją, jaka zachodzi pomiędzy sztuką celebrowania a czynnym uczestnictwem wiernych w liturgii.
PRZYMIERZE
Na mocy sakramentu chrztu, który włącza w Ofiarę Chrystusa, każdy ochrzczony jest „powołany do przeżywania celebracji jako Lud Boży, królewskie kapłaństwo, naród święty” (SC 38). (...)
