ks. Janusz Królikowski, Tarnów
Nowa uczta prawdziwego życia. Zgromadzeni na świętej wieczerzy (4)
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 03, marzec 2021
wydrukuj ten artykułW uczcie tej nowego Pana,
Pascha nowym prawem dana,
„Fazy” dawne kończy już.
Przeszłość starą – nowa era,
Cień rozprasza prawda szczera,
Pierzcha noc przed blaskiem zórz.
Aby zrozumieć sens zgromadzenia eucharystycznego, należy sięgnąć do jego genezy i teologii przedstawionej już w Starym Testamencie. Znajdujemy tam zasadnicze rysy i jasno określoną specyfikę zgromadzenia oraz jego kluczową rolę religijną, a także ukazującą się w wypowiedziach prorockich jego otwartość na dalsze dopełnienie przez Boga. Świąteczne zgromadzenie przed Bogiem stanowi wątek przewodni kultu Starego Przymierza, które jakby umniejszając się religijnie i duchowo, coraz bardziej zmierza do Jezusa Chrystusa.
DAWNA „FAZA”
Warto zwrócić uwagę na dwa zasadnicze teksty, które streszczają teologię zgromadzenia w Starym Testamencie. Pierwszym jest Psalm 22[21], który łączy ze sobą opis męki oczekiwanego Mesjasza oraz jej konsekwencję, to znaczy uwielbienie Boga w czasie uczty, na której zgromadzili się ubodzy. (...)
