ks. Mateusz Socha SChr
Święty Pankracy – odważny nastolatek z IV wieku
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 04, kwiecień 2020
wydrukuj ten artykułW tym artykule pragnę przedstawić sylwetkę Pankracego – świętego nastolatka, który oddał swoje życie dla Chrystusa na początku IV wieku.
Ten Święty urodził się około 286 roku, w mieście Synnada we Frygii. Greckie imię Παγκράτιος znaczy: „ten, który wszystko trzyma”. Takie określenie najczęściej było używane w odniesieniu do samego Boga. Jego matka Cyriada zmarła podczas porodu. Ojciec Kleoniusz był rzymskim oficerem, który cieszył się poważaniem cesarza. Jednak gdy Kleoniusz przyjął chrzest święty, został skazany na śmierć. Jego syn miał wtedy zaledwie osiem lat. Pankracym zaopiekował się wuj Dionizy. Oboje przenieśli się do Rzymu, aby mieszkać w willi na Wzgórzu Cellius.
Willa sąsiadowała z domem chrześcijanina Euzebiusza, w którym przed prześladowaniem ukrywał się papież, Święty Marcelin. Tam spotykała się wspólnota Kościoła. Od samego początku Pankracy i Dionizy słyszeli wiele dobrego o chrześcijanach. Obserwowali ich wzajemną miłość, życzliwość i podziwiali odwagę. To właśnie postawa wyznawców Chrystusa spowodowała, że Pankracy i Dionizy zechcieli przyjąć wiarę. Sam Ojciec Święty przez dwadzieścia dni udzielał im nauk o wierze, głosił Ewangelię i udzielił chrztu świętego.
Trzeba pamiętać, że Pankracy przybył do Rzymu w czasie, gdy cesarz Dioklecjan zapowiedział całkowite pozbycie się chrześcijan. (...)
