ks. Marek Skierkowski
Sakramenty uobecnieniem Misterium Paschalnego
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 04, kwiecień 2020
wydrukuj ten artykułW Katechizmie Kościoła katolickiego czytamy: „Chrystus oznacza i urzeczywistnia w liturgii Kościoła przede wszystkim swoje Misterium Paschalne. W czasie ziemskiego życia Jezus zapowiadał Misterium Paschalne w swoim nauczaniu i uprzedzał je przez swoje czyny. Gdy nadchodzi Jego Godzina, przeżywa jedyne wydarzenie w historii, które nie przemija: Jezus umiera, zostaje pogrzebany, zmartwychwstaje i zasiada po prawicy Ojca «raz na zawsze» (Rz 6,10; Hbr 7,27; 9,12). Jest to wydarzenie rzeczywiste, które miało miejsce w naszej historii, ale jest ono wyjątkowe, ponieważ wszystkie inne wydarzenia historyczne występują tylko raz i przemijają, znikają w przeszłości. Misterium Paschalne Chrystusa – przeciwnie – nie może pozostawać jedynie w przeszłości, ponieważ przez swoją Śmierć zniweczył On śmierć, a ponadto to, kim Chrystus jest, to, co uczynił i wycierpiał dla wszystkich ludzi, uczestniczy w wieczności Bożej, przekracza wszelkie czasy i jest w nich stale obecne. Wydarzenie Krzyża i Zmartwychwstania trwa i pociąga wszystko ku Życiu” (KKK 1085).
Każdy z siedmiu sakramentów Kościoła
prowadzi chrześcijanina drogą paschalną
ku takiemu właśnie Bożemu życiu,
obdarowuje nim (chrzest, pokuta i pojednanie)
bądź je wzmacnia (bierzmowanie, Eucharystia,
namaszczenie chorych, kapłaństwo i małżeństwo).
Kiedy zatem Jezus na krzyżu, tuż przed swoją śmiercią, wypowiedział słowa: „Dokonało się” (J 19,30), to w perspektywie Jego chwalebnego zmartwychwstania oznaczają one, że została tym samym ukazana światu już w pełni prasakramentalna struktura Syna Bożego, który stał się człowiekiem dla naszego zbawienia: „[…] życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione” (1 J 1,2). (...)
