ks. Janusz Królikowski Tarnów
Centrum zgromadzenia – Chleb żywy i ożywiający
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 01, styczeń 2021
wydrukuj ten artykułCentrum zgromadzenia –
Chleb żywy i ożywiający
Chwały przedmiot nad podziwy,
Chleb – żyjących pokarm żywy,
Dzisiaj się objawia nam.
Za wieczerzy świętym stołem
Pan go, łamiąc z braćmi społem,
Iście dał Dwunastu sam.
Uwielbienie Boga jest najważniejszym i najwznioślejszym
chrześcijańskim aktem religijnym,
który może wyrażać się wspólnotowo albo indywidualnie.
Biorąc pod uwagę eklezjalny wymiar
wiary chrześcijańskiej, który zawsze posiada
pierwszeństwo w stosunku do wiary osobistej,
stanowiąc jej źródło i oparcie, a tym samym także
umożliwiając osiągnięcie jej dojrzałości i pełnego
wyrazu. Wiara chrześcijańska jest wiarą
spełniającą się w Kościele. Z tej racji wszystkie
religijne akty eklezjalne, przede wszystkim liturgiczne,
mają pierwszeństwo w stosunku do aktów
indywidualnych, nawet tych odznaczających się
szczególną intensywnością i żarliwością duchową.
Wynika z tego, że także akty zgromadzenia
liturgicznego mają pierwszeństwo w stosunku do
indywidualnej pobożności, chociaż jej nie eliminują,
ani nie pozbawiają jej twórczej roli religijnej
i duchowej. Nie wystarczy jednak samo zebranie
się razem grupy wierzących, aby ich zgromadzenie
samo przez się miało rangę religijną i stawało
się uwielbieniem Boga. Ważny jest punkt odniesienia,
który to zgromadzenie przyjmuje, czyli
przedmiot, wokół którego wierzący się gromadzą.
Zgromadzenie nie jest celem samym w sobie – jego
właściwym celem jest Bóg i uwielbienie Jego majestatu. (...)
