o. Marek Blaza SJ
Uświęcające działanie chrztu
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 11, listopad 2020
Woda jako żywioł ma charakter oczyszczający, a także niszczący. Już w Starym Testamencie praktykowano rytualne oczyszczenie wodą, a chrzest udzielany przez św. Jana Chrzciciela przeznaczony był dla grzeszników i służył oczyszczeniu z win. Odmienne ma natomiast znaczenie chrzest Jezusa w Jordanie, który w tym momencie wziął na siebie nasze grzechy. Jak naucza Katechizm Kościoła katolickiego, w tym wydarzeniu „Duch, który unosił się nad wodami pierwszego stworzenia, zstępuje wówczas na Chrystusa, zapowiadając nowe stworzenie, a Ojciec ukazuje Jezusa jako swego «umiłowanego Syna» (Mt 3,16-17)” (KKK 1224).
Wydarzenie i przesłanie chrztu Chrystusa w wodach Jordanu zostanie później dopełnione przez Jego dzieło zbawcze, ponieważ „Jezus mówił o swojej męce, którą miał wycierpieć w Jerozolimie, jako o «chrzcie», którym miał być ochrzczony (Mk 10,38; Łk 12,50)” (KKK 1225). Dlatego rytuał chrzcielny podkreśla, że „Chrzest dalece przewyższa oczyszczenia przepisane przez Stare Prawo, bo sprowadza te skutki mocą tajemnicy Męki i Zmartwychwstania Pańskiego” (Obrzędy chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych dostosowane do zwyczajów diecezji polskich, Katowice 1988, n. 6; dalej: OCWD). W innym miejscu w rytuale podkreślono, że ludzie „przez chrzest wszczepieni w Chrystusa stają się ludem Bożym, a otrzymawszy odpuszczenie wszystkich grzechów, zostają wyniesieni ze stanu naturalnego do stanu przybranych synów (Rz 8,15; Ga 4,5). (...)