ks. Andrzej Dudek
Słowa i znaki w sakramentach świętych – ogólne wprowadzenie
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 07-08, lipiec-sierpień 2020
wydrukuj ten artykułKażda czynność liturgiczna ma wiele wymiarów. Można mówić na przykład o wymiarze duchowym, ludzkim, sakramentalnym, materialnym, werbalnym czy też niewerbalnym. I dlatego także sakramenty mogą być rozpatrywane z różnej strony, aby podkreślać ich wielorakie aspekty. Nie można jednak zapomnieć, że sakramenty nade wszystko wyrażają niewidzialne działanie Jezusa Chrystusa w liturgii. Stąd starają się naśladować samego Mistrza z Nazaretu i z Jego ziemskich gestów i słów czerpią inspirację oraz skuteczność sakramentalną.
Słowa i gesty Jezusa
Chrystus, będąc „sakramentem Boga w świecie”, wielokrotnie posługiwał się znakami i słowami, które miały za zadanie podkreślić skuteczność Jego misji i pokazać, czyją mocą On działa. W przeciwnym razie mógłby zostać uznany za jednego ze współczesnych mu magów, którzy posługiwali się zaklęciami, rytuałami, różnymi gestami i znakami, aby ulżyć doli cierpiącego człowieka. Na uwagę zasługuje stwierdzenie samego Jezusa w jednej z dyskusji z faryzeuszami: „Ten, który Mnie posłał, jest ze Mną; nie pozostawił Mnie samego, bo Ja zawsze czynię to, co się Jemu podoba” (J 8,29). Ewangelista Jan wielokrotnie powraca do tego zagadnienia i przywołuje słowa Jezusa, który podkreśla, że nie działa swoją mocą, ale czyni to, czego „nauczył się” od Boga Ojca. Wypełnia jedynie wolę Bożą i dlatego zapowiada wielkie cuda, które mają wzbudzić podziw u tych, którzy w Niego uwierzą (por. (...)
