ks. Paweł Wygralak
Eucharystia w Kościele pierwszych wieków
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 06, czerwiec 2020
wydrukuj ten artykułCyryl Jerozolimski w swoich katechezach skierowanych do nowo ochrzczonych omawia tajemnicę Eucharystii, odwołując się do świadectwa św. Pawła: „Ja bowiem otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: To jest Ciało moje za was [wydane]. Czyńcie to na moją pamiątkę! Podobnie, skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę!” (1 Kor 11,23-25). Doktor Kościoła uważa, że przesłanie to jest całkowicie wystarczające, „aby wzbudzić w was [neofitach] wiarę w Boskie tajemnice” (Katecheza 22,1). Wiara w realną obecność Chrystusa pod postaciami chleba i wina jest poświadczona już w bardzo wczesnych tekstach chrześcijańskich. Św. Justyn, apologeta żyjący w II wieku, pozostawił jako pierwszy w historii dwa pełne opisy przebiegu Mszy Świętej. Pisał: „W naszym przekonaniu nie jest to zwyczajny chleb i napój, lecz utrzymujemy, zgodnie z tym czego nas nauczono, że jak niegdyś Zbawiciel nasz Jezus Chrystus, wcielony Logos Boży, przybrał swą mocą dla naszego zbawienia ciało i krew, tak teraz znów tenże Logos, zesłany na skutek naszej modlitwy, przemienia – po odprawionym przez nas dziękczynieniu – pokarm odżywiający nasze ciało i naszą krew w Ciało i Krew samego wcielonego Jezusa” (Apologia 66). (...)
