ks. Mateusz Socha SChr
Szesnastoletnia błogosławiona z Sardynii
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 03, marzec 2020
wydrukuj ten artykułŚwięci to zwykli ludzie. Czym różnią się od innych? Oni całe życie poświęcili Bogu. Choć byli słabi, szukali woli Stwórcy w każdej sytuacji. Okazuje się, że nigdy nie było i wciąż nie jest to proste.
Antonina Mesina urodziła się 21 czerwca 1919 roku w niewielkiej miejscowości Orgosolo, na wyspie o nazwie Sardynia we Włoszech. Przyszła na świat w pobożnej rodzinie, jako drugie z dziesięciorga dzieci Agostino Mesiny, pracownika miejskiej administracji i Rubanu Grace. Została ochrzczona w parafii św. Piotra Apostoła 10 listopada 1920 roku. Wychowana według zasad chrześcijańskich, prowadziła wzorowe życie religijne. Miała łagodny charakter i była bardzo uczynna. W wieku 7 lat przystąpiła do Pierwszej Komunii Świętej. Sakramentu udzielił jej miejscowy biskup.
Po ukończeniu czteroletniej edukacji musiała przejąć obowiązki domowe oraz opiekę nad obłożnie chorą mamą. Rubanu Grace cierpiała na dolegliwości serca. Matka często nazywała swoją córkę „kwiatem jej życia”. Antonina, sama będąc dzieckiem, opiekowała się młodszym rodzeństwem, prała, sprzątała i przygotowywała posiłki. Trudnym zadaniem, które musiała wypełniać codziennie, było przynoszenie wody do domu oraz zbieranie drewna na opał. Mama zaświadczyła, że Antonina, mimo licznych zajęć, ani razu jej się nie sprzeciwiła. W roku 1929, kiedy miała zaledwie 10 lat, wstąpiła do Stowarzyszenia Katolickiej Młodzieży. (...)
