Msza Święta - miesięcznik biblijno-liturgiczny

« powrót do numeru


ks. Grzegorz Iwiński SChr
Sakramenty analiza terminu

Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 02, luty 2020

1. Istniały bez nazwy

Według świadectwa Dziejów Apostolskich pierwsze wspólnoty chrześcijańskie zaraz po swym uformowaniu gromadziły się na modlitwie, posiadały pewien kult. W pierwszym okresie – można powiedzieć – że uczestniczyły w kulcie synagogi, a w Jerozolimie w kulcie świątyni. Miały jednak swoje własne zgromadzenia modlitewne, o czym świadczy tekst: „Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i na modlitwie” (Dz 2,42). Forma ich modlitwy była spontaniczną dziedziczką modlitwy żydowskiej, zakorzenioną w tekstach Starego Testamentu, psalmach i biblijnych kantykach. Jednak zgromadzenia te szybko stały się twórcze i wydały nowe, czysto chrześcijańskie hymny.

Począwszy od zesłania Ducha Świętego rodzą się we wspólnocie chrześcijańskiej dwa najważniejsze ryty budujące jednocześnie strukturę wspólnoty: chrzest oraz „łamanie chleba” – zwyczajowy termin dla określenia ofiary eucharystycznej. Stopniowo pojawiają się także inne ryty, na przykład namaszczenie i nałożenie rąk, oznaczające inwokację Ducha Świętego w celu wywołania różnorodnych skutków; również kwestia przebaczenia grzechów zostaje w Kościele postawiona bardzo szybko. Nowy Testament nie stawia sobie pytania o ogólny termin mogący określić jednocześnie chrzest i Eucharystię. Nie stosuje do nich terminu tajemnicy, który rezerwuje dla Bożego zamysłu objawionego w Chrystusie. (...)

Uwaga! To jest tylko fragment artykułu. Pełną wersję przeczytasz w numerze dostępnym w Wydawnictwie Hlondianum:

« powrót do numeru