ks. Janusz Królikowski
Odpusty – duchowe bogactwo Kościoła
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 11, listopad 2019
wydrukuj ten artykułKatolicka nauka o odpustach była przedmiotem wielu debat teologicznych, których rezultaty twórczo wpływały na rozmaite aspekty życia duchowego i kościelnego, kształtując jego misję oraz rolę duchową i kulturową w ciągu wieków. Wielki Jubileusz Roku 2000 znacząco ożywił badania historyczno-teologiczne tego zagadnienia, które przyniosły bardzo ciekawe i znaczące rezultaty. Zapoznanie się z nimi na pewno umożliwia dzisiaj efektywne pokonanie istniejącej wciąż nieufności teologicznej pod adresem odpustów, która ma swoją genezę w wystąpieniu Lutra i w reformacji. W tym miejscu nie będziemy wprost omawiać osiągnięć skrupulatnie przeprowadzonych badań, chociaż do niektórych z nich przynajmniej ogólnie nawiążemy, szukając w nich aktualizujących inspiracji. Punktem odniesienia dla niniejszej wypowiedzi jest przede wszystkim konstytucja apostolska Indulgentiarum doctrina papieża św. Pawła VI ogłoszona 1 stycznia 1967 roku. Jest to jeden z najważniejszych i najbardziej dopracowanych teologicznie dokumentów kościelnych ogłoszonych po Soborze Watykańskim II, który stanowi podstawę dzisiejszej praktyki w dziedzinie odpustów, a tym samym zasługuje na uwagę zarówno od strony doktrynalnej, jak i od strony duchowej. Przedłużenie i zastosowanie praktyczne tego dokumentu zawiera Wykaz odpustów, który był stopniowo doskonalony (4 wydania), a obecnie obowiązuje w wersji promulgowanej 16 lipca 1999 roku przez Penitencjarię Apostolską po zatwierdzeniu przez papieża św. (...)
