ks. Marcin Stefanik SChr
Sakramenty (1)
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 10, październik 2019
wydrukuj ten artykułNajprostszą definicją sakramentu, jaką znajdujemy, jest określenie go jako: widzialnego znaku niewidzialnej łaski, który nie tylko ją oznacza, ale i sprawia. Św. Augustyn łączył w określaniu sakramentu dwie rzeczywistości: widzialną (materialną, sacramentum) i niewidzialną (virtus sacramenti, mysterium). Widzialną są konkretne gesty: materia, na przykład polanie głowy dziecka wodą, wino i chleb, olej krzyżma itp., gest rozgrzeszenia, za którymi tak naprawdę kryją się rzeczywistości duchowe, czyli przekazywanie konkretnej łaski. Oprócz materii do ważności udzielenia sakramentu konieczna jest również odpowiednia, zatwierdzona formuła oraz prawomocny szafarz, który może udzielać określonego sakramentu.
Od III wieku posługiwano się dwoma określeniami na rzeczywistość sakramentu. Były nimi: sacramentum, od którego pochodzi dzisiejszy termin „sakrament”, oraz mysterium. Ten ostatni, ze względu na kojarzenie go z pogańskimi misteriami został wyparty.
Pozostaje nam więc do wyjaśnienia ów pierwszy termin: sacramentum. Ma on dwa znaczenia. Pierwotnie określano nim złożenie przysięgi; w tamtych czasach dotyczyło to zwłaszcza przysięgi składanej na sztandar przez rekrutów. Drugie znaczenie dotyczyło składanej przysięgi po zdeponowaniu wartościowej rzeczy w świątyni. (...)
