ks. Jan Miazek
Kult Matki Bożej w roku liturgicznym
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 05, maj 2019
wydrukuj ten artykułKościół w roku liturgicznym przeżywa całe misterium Chrystusa, począwszy od wcielenia i narodzenia, aż do oczekiwania Jego przyjścia na końcu dziejów. W ten sposób misteria odkupienia uobecniają się niejako w każdym czasie, aby wierni zetknęli się z nimi i dostąpili łaski zbawienia. Dzięki celebracji roku liturgicznego sam Chrystus trwa w swoim Kościele. W roku liturgicznym ma też swoje miejsce Maryja, Jej święta przeplatają się z Pańskimi, łączą się z nimi, ale też zachowują własną teologiczną treść. Tutaj pragniemy przyjrzeć się tej obecności Maryi w roku liturgicznym.
Teologia liturgicznego kultu Maryi
Konstytucja o liturgii świętej kreśli teologiczne podstawy kultu Maryi w liturgii: „Obchodząc roczny cykl misteriów Chrystusa, Kościół święty ze szczególną miłością oddaje cześć Najświętszej Matce Bożej, Maryi, która nierozerwalnym węzłem złączona jest ze zbawczym dziełem swojego Syna. W niej Kościół podziwia i wysławia wspaniały owoc odkupienia i jakby w przeczystym obrazie z radością ogląda to, czym cały pragnie i spodziewa się być” (KL 103). Dokument podkreśla pierwszeństwo misterium Chrystusa wobec świąt maryjnych i świętych. Podaje cztery powody, dla których Kościół oddaje Maryi cześć w ciągu roku liturgicznego.
Maryja doznaje czci w Kościele jako Matka Boga, dziewicza Matka Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, który stał się człowiekiem. (...)
