ks. Marcin Stefanik SChr
Charyzmaty – Proroctwo
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 04, kwiecień 2019
wydrukuj ten artykułŚw. Paweł zachęca, aby modlić się o większe dary, jeszcze doskonalsze (por. 1 Kor 12,31), by droga, jaką będzie szedł człowiek, nie była zwyczajna, pospolita, ale doskonalsza, czyli taka, dzięki której będzie można się rozwijać. W kolejnych rozdziałach wspomnianego Listu (1 Kor 14,1) zaraz po miłości autor wskazuje na dar prorokowania: „Starajcie się posiąść miłość, troszczcie się o dary duchowe, szczególnie zaś o dar proroctwa!”. Apostoł Narodów wskazuje w ten sposób, że proroctwo jest jednym z najważniejszych charyzmatów.
W Starym Testamencie widzimy proroków, których Bóg posyłał z określoną misją. Ich zadaniem było z jednej strony objawiać Bożą wolę, a także przypominać o zawartym między Bogiem a ludźmi przymierzu. „Doskonałym prorokiem”, choć nie zapominajmy o Jego Bożym Synostwie, jest w Nowym Testamencie Jezus Chrystus. Mówił w imieniu Ojca i sam jest jedynym Pośrednikiem między Bogiem a człowiekiem; kto będzie za Nim szedł, „nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia” (J 8,12).
Bóg posyła także każdego z nas na misję. A tym samym wyposaża w odpowiednie dary tych, którzy tę misję przyjmują. Bóg daje wiec człowiekowi spojrzenie na rzeczywistość w „nadzwyczajny” sposób, dzięki światłu, które pozwala uczestniczyć w „wiedzy Boga”, a co pozwala też odczytywać rzeczywistość w świetle Boga. (...)
