ks. Marcin Stefanik SChr
Obrzędy Komunii Świętej (7) – modlitwa po Komunii
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 03, marzec 2019
Po puryfikacji obrzędy Komunii Świętej zamyka postcommunio – modlitwa po Komunii. Liturgia rzymska wprowadziła ją w okresie IV-VI wieku. Nawiązuje ona do tekstu Ewangelii według św. Marka (Mk 14,26): „po odśpiewaniu hymnu”. Każdego dnia jest ona inna i uzależniona od pozostałych modlitw Mszy.
Zachęca się, by przed tą modlitwą zachować milczenie – jako jedno z kilku – o których w liturgii coraz częściej się przypomina. Milczenie to, jak zaleca Ogólne wprowadzenie do Mszału rzymskiego (n. 45), służy wiernym, by mogli Boga wychwalać w sercu i modlić się do Niego. Jest to czas dziękczynienia za Eucharystię, za możliwość przyjmowania Ciała i Krwi Pańskiej. Kolejny punkt Wprowadzenia (n. 88) zaznacza, że w zależności od okoliczności po Komunii można wykonać stosowny psalm lub pieśń pochwalną czy hymn. Pewnie nie jeden raz spotkaliśmy się również z taką sytuacją, że podczas jakiejś uroczystości śpiewa się w tym miejscu Te Deum lub Magnificat.
Warto wyjaśniać wiernym i zachęcać ich do osobistej modlitwy po Komunii. Nie należy więc za każdym razem forsować konieczności zaśpiewania pieśni na dziękczynienie. (...)