ks. Jarosław Staszewski SChr
Prawo – Ojczyzna – Sztuka
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 01, styczeń 2019
wydrukuj ten artykułSto lat temu Polska odzyskała niepodległość. Dzięki uroczystym celebracjom jubileuszu w roku 2018 wielu z nas przypomniało sobie, albo po prostu dowiedziało się, co się wówczas stało. Ożyli bohaterowie tamtych dni. Nauczyliśmy się poprawnie śpiewać cztery zwrotki Mazurka Dąbrowskiego. Potrafimy wymienić nazwiska ojców Ojczyzny. Sto lat temu odzyskaliśmy niepodległość, a w 2018 roku w dużej mierze odzyskaliśmy pamięć narodową. I tak jak wolności nie zdobywa się raz na zawsze, tak pamięć trzeba wciąż na nowo odzyskiwać. W zachowaniu pamięci narodowej pomagają nam dziś liczne „zewnętrzne nośniki pamięci”, a kiedyś przechowywało się ją głównie w sercu. Niedawno zapytałem studenta, kiedy wybuchło powstanie warszawskie? Odpowiedział: w 1939. Na pytanie: Kim był Norwid? Sportowcem, muzykiem, naukowcem czy poetą?, przyszłoroczny maturzysta nie znał odpowiedzi… Między innymi dlatego pragnę w tym roku na łamach „Mszy Świętej” sportretować Ojczyznę, to znaczy ukazać, jak ją postrzegali i wyrażali wielcy twórcy polskiej kultury narodowej, zwłaszcza ci sprzed stu lat. „Życie religijne polskich emigrantów – jak mówią nasze zakonne konstytucje – wkorzenione jest w ojczyste dziedzictwo kulturowe”, a troska o nie nieodmiennie należy do powinności chrystusowców (Ustawy, 62).
Muzeum Narodowe we Wrocławiu przechowuje tryptyk Jacka Malczewskiego namalowany w 1903 roku pt. (...)
