ks. Stanisław Mieszczak SCJ
Czcząc świętych, wielbimy Boga
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 02, luty 2019
wydrukuj ten artykułPatrząc na średniowieczne katedry gotyckie, możemy zaobserwować, że świątynie te obrazują wspólnotę Kościoła Chrystusowego. Nawa budynku daje schronienie wiernym, zgromadzonym w tym miejscu, na ścianach i filarach dostrzegamy liczne figury i obrazy świętych przebywających już w chwale niebieskiej, a epitafia i kamienie nagrobne w posadzce mówią o zmarłych, którzy potrzebują naszej pomocy. Te trzy wspólnoty Kościoła pozostają w świadomości wierzących. Wzajemne relacje między świętymi a wspólnotą pielgrzymującą na ziemi oraz nasza pamięć o siostrach i braciach w czyśćcu stanowią ważną część życia Kościoła we wszystkich epokach. W końcu wierzący powtarzają niezmiennie: wierzę – w świętych obcowanie. Nasze spojrzenie na rolę świętych powinno być zatem nieustannie pogłębiane.
Doświadczenie pierwszych wieków
Podobnie jak cały kult chrześcijański i większość naszych pobożnych praktyk, również i kult związany ze świętymi rozwijał się na przestrzeni wieków. W doświadczeniu kolejnych pokoleń widzimy, jak Duch Święty rozpala w wierzących pragnienie świętości i ukazuje różne drogi dążenia do Boga. Gdy dzisiaj oddajemy cześć świętym, nie zastanawiamy się, skąd pochodzą te praktyki, bo są dla nas oczywistym przejawem naszej wiary. Jednak początki są bardzo ciekawe, jak pisał o nich niedawno ks. Jan Miazek na łamach naszego pisma. (...)
