ks. Marcin Stefanik SChr
Obrzędy Komunii Świętej (4) – Komunia Święta
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 11, listopad 2018
wydrukuj ten artykułKs. prof. Bogusław Nadolski SChr w jednej ze swoich pozycji książkowych, omawiając słowa i gesty w Eucharystii, nazywa moment Komunii Świętej „Eucharystycznym bankietem”. Za chwilę zrozumiemy użycie tego określenia.
Przed ukazaniem postaci kapłan modli się jednym z dwóch tekstów, które mamy w Mszale. Następnie celebrans przyklęka i trzymając Chleb eucharystyczny nad pateną lub kielichem, ukazuje go wiernym (OWMR 84), wypowiadając przy tym słowa: Oto Baranek Boży… Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę Godów Baranka! Jest to tekst nawiązujący do Apokalipsy (Ap 19,9). Podkreśla, że jesteśmy wyczekiwani na spotkaniu przez Chrystusa, który jest Barankiem Bożym (J 1,29). W odpowiedzi na ukazanie Postaci, wypowiadamy słowa nacechowane pokorą, a zaczerpnięte z prośby setnika (por. Mt 8,8): Panie, nie jestem godzien…, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja. Dostrzegamy w nich leczniczy charakter Sakramentu, który możemy również odczytać w Księdze Wyjścia (Wj 15,26c).
Najpierw Komunię spożywa sam kapłan, cicho wypowiadając słowa: Ciało Chrystusa niech mnie strzeże na życie wieczne. Po czym podejmuje kielich i wypowiada podobne słowa: Krew Chrystusa niech mnie strzeże na życie wieczne. Następnie celebrans rozdaje Ciało Pańskie wiernym, czemu towarzyszy dialog między nim a przyjmującymi. Na słowo rozdającego Komunię: Ciało (Krew) Chrystusa odpowiada się: Amen. (...)
