ks. Tomasz Bać
Niedziela i Eucharystia: obowiązek, przywilej czy prawo?
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 07, lipiec 2018
wydrukuj ten artykułSłowa Chrystusa „[…] to czyńcie na moją pamiątkę” (Łk 22,19) wypowiedziane podczas Ostatniej Wieczerzy zostały przez Apostołów przyjęte i zrozumiane jako nakaz celebracji Pamiątki Pana, czyli Eucharystii, wszędzie tam, gdzie trafią i gdzie będą głosić Dobrą Nowinę. Chrystus jednak – co oczywiste – nie pozostawił swoim uczniom żadnych wskazówek dotyczących kwestii szczegółowych, takich jak częstotliwość celebracji, jej miejsce, sposób, czas czy obowiązek uczestnictwa. Jasne stało się jednak, że to niedziela, czyli „pierwszy dzień po szabacie”, już w pierwszych wspólnotach chrześcijańskich stał się dniem liturgii i chrześcijańskiego kultu, którego centralnym punktem było „łamanie chleba”, czyli Eucharystia. To właśnie w sam dzień zmartwychwstania Chrystus stał się obecny we wspólnocie swoich uczniów, pozwolił im zrozumieć Pismo Święte, posilał się z nimi, przekazał im Ducha Świętego oraz posłał ich, aby odpuszczali grzechy i głosili Dobrą Nowinę (por. J 20,19-23). Od tego momentu każdy „pierwszy dzień po szabacie” jest dniem, w którym uczniowie Chrystusa zbierają się jako Kościół, aby w celebracji Eucharystii doświadczyć paschalnej mocy Zmartwychwstałego Pana.
Z historii: obowiązek
czy przywilej?
Dokumenty chrześcijańskie pochodzące z pierwszych wieków są świadectwem, że uczestnictwo w Eucharystii było czymś naturalnym i oczywistym dla każdego ochrzczonego. (...)
