ks. Jarosław Staszewski SChr
Namaszczenie Duchem Świętym
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 06, czerwiec 2018
wydrukuj ten artykułPsalm 52 jest protestem przeciwko chełpliwym i pełnym złości niegodziwcom. Jest dobitnie wyrażoną niezgodą na promowanie zła i uciekanie się do podstępnych metod działania. Ostrzega, że nieprawość nie pozostanie bezkarna. Złoczyńcę spotka zasłużona kara, a ufność, jaką pokładał w swoim bogactwie, okaże się złudna. Bezpieczną twierdzą dla człowieka jest tylko Bóg i tylko Jego Imieniu warto zaufać, ponieważ tylko Bóg jest dobry. Takie bezwarunkowe zaufanie Bogu psalmista porównuje do oliwki, która rośnie, zieleni się, zakwita, owocuje i daje oliwę tylko dzięki łaskawości Boga.
Oliwka nie jest w tym odosobniona. Całe stworzenie korzysta z dobroci Boga, ale tylko niektóre owoce ziemi znajdują tak szerokie zastosowanie, a nawet stają się niezastąpione. Oliwa służy do przygotowywania potraw, leczy zranienia, łagodzi ból fizyczny i przynosi ulgę w znużeniu. Po kąpieli chroni i wygładza skórę, a przenikając w głąb ciała, nadaje mu sprężystość. Przez wieki była powszechnie używanym paliwem do lamp. Zapaśnikom umożliwiała łatwe wyślizgiwanie się z rąk przeciwników. Starożytni Grecy namaszczali oliwą noworodki i zmarłych, aby podczas ziemskiego życia i po przejściu do zaświatów mogli cieszyć się opieką bogów. Oliwa, unosząc się na powierzchni wody i nie mieszając się z nią, symbolizuje prawdę, która nie ma nic wspólnego z fałszem i zawsze wychodzi na jaw. (...)
