ks. Bogusław Grzebień
Poślę wam Ducha!
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 05, maj 2018
wydrukuj ten artykułDucha Świętego wyznaje Kościół jako Pana i Ożywiciela. Czyni to słowami symbolu wiary zwanego nicejsko-konstantynopolitańskim od dwóch soborów – w Nicei (325 r.) i w Konstantynopolu (381 r.) – którym zawdzięcza swoje powstanie i ogłoszenie. Tam również dodano, że Duch Święty „mówił przez Proroków”. Są to słowa, które Kościół czerpie z samego źródła wiary, a którym jest Jezus Chrystus. Istotnie, według Ewangelii św. Jana Duch Święty został nam dany wraz z nowym życiem, jak głosi i obiecuje Jezus w dniu uroczystego żydowskiego święta Namiotów: „Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie – niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza” (J 7,37n). Ewangelista dodaje: „A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego” (J 7,39). Symbol wody, podobieństwo wody wyraziło się również w rozmowie z Samarytanką, gdy Chrystus mówi o „źródle wody wytryskującej ku życiu wiecznemu”. Zaś w rozmowie z Nikodemem głosi potrzebę nowego „narodzenia się z wody i Ducha”, aby „wejść do królestwa Bożego” (por. J 3,5).
Kościół tedy, pouczony słowem Chrystusa, czerpiąc z doświadczenia Pięćdziesiątnicy i własnych „dziejów apostolskich”, od początku głosi wiarę w Ducha Świętego jako Ożywiciela, poprzez którego niezgłębiony Trójjedyny Bóg udziela się ludziom, zaszczepiając w nich zadatek życia wiecznego – jak czytamy w Encyklice Dominum et Vivificantem ogłoszonej przez Jana Pawła II w dniu 18 maja 1986 roku. (...)
