ks. Józef Naumowicz
Spór o datę Wielkanocy
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 04, kwiecień 2018
wydrukuj ten artykułMogłoby się wydawać, że wyznaczenie dnia obchodów największego święta chrześcijańskiego jest zadaniem bardzo prostym. Tym bardziej że nie było wątpliwości, iż Jezus umarł i zmartwychwstał podczas znanego biblijnego święta Paschy. Zatem co roku w tych dniach należy obchodzić pamiątkę Jego śmierci i zmartwychwstania. Datę Paschy natomiast dokładnie określa Pismo Święte. Jest ona obchodzona na wiosnę, w pierwszym miesiącu roku. Jak podaje Księga Wyjścia 12,1-20: czternastego dnia tego miesiąca, o zmierzchu należało zabić baranka, a potem, po zachodzie słońca, czyli już następnego dnia, spożyć wieczerzę paschalną i rozpocząć święto – uroczysty dzień 15 Nisan.
Trudności pojawiały się z dwóch głównych powodów. Po pierwsze – biblijną datę święta wyznaczoną według faz księżyca należało przełożyć na kalendarz słoneczny używany w całym świecie rzymskim, stąd także w chrześcijańskim. Musiał więc powstać system przeliczeń tych dat. Po drugie – nawet jeśli obchody chrześcijańskie odwoływały się do świąt Izraela i na nich się wzorowały, jednak musiały brać pod uwagę zasadniczą nowość, jaką była Osoba Jezusa Chrystusa i Jego tajemnica. Stąd też chrześcijanie, chociaż zachowali biblijny system tygodniowy, świętowali
nie szabat, ale pierwszy dzień tygodnia, który nazwali dniem Pańskim, czyli dniem Jezusa Chrystusa
(gr. Kyriake, łac. (...)
