ks. Maciej Przybylak
Świętowanie Niedzieli Zmartwychwstania
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 04, kwiecień 2018
wydrukuj ten artykułRys historyczny
Dzień zmartwychwstania Jezusa był celebrowany jako Pascha tygodnia już w czasach apostolskich. Sama niedziela była przeżywana jako dzień celebracji misterium paschalnego. W późniejszych czasach, już w II wieku, dołączono celebrowanie Paschy rocznej, na wzór kultu żydowskiego, który upamiętniał wydarzenia związane z wyjściem Izraela z Egiptu (mówi o tym egipski apokryf z drugiej połowy II wieku: List apostolski). Pascha była celebrowana w noc paschalną, z którą nieodzownie łączyła się Wigilia Paschalna – według określenia św. Augustyna – matka wszystkich świętych wigilii.
Msza Niedzieli Wielkanocnej
Najważniejszą celebracją wielkanocną jest Wigilia Paschalna, w której uczestniczy cała wspólnota chrześcijańska. Z tego powodu w pierwszych wiekach nie sprawowano żadnej Eucharystii w ciągu dnia niedzielnego. Dbano o to, aby Wigilia Paschalna kończyła się po północy, o czym świadczy św. Hieronim w komentarzu do Ewangelii Mateusza. Dopiero później, około V wieku, w niektórych Kościołach lokalnych pojawia się Msza celebrowana w ciągu dnia. W ten sposób chciano przedłużyć radość celebracji nocnych. Wzmiankę o drugiej Mszy w Niedzielę Zmartwychwstania znajdujemy u św. Augustyna (†430) oraz u Hezychiusza z Jerozolimy (†ok. 450). Jednak w Rzymie do VII wieku nie ma testów o takiej Mszy. Wprost przeciwnie, papież Leon Wielki (†ok. (...)
