ks. Marcin Stefanik SChr
Formacja posługujących przy darach ofiarnych: naczynia liturgiczne (3)
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 03, marzec 2018
wydrukuj ten artykułPrzy korzystaniu podczas Mszy Świętej z naczyń liturgicznych używa się również tak zwanej bielizny kielichowej, która wchodzi w skład wyposażenia kielicha.
Korporał
Kielich i patenę, które przygotowuje się podczas offertorium, kładzie się na korporale. Jest to niewielki lniany kwadratowy biały obrus, którego nazwa pochodzi od łac. corporale, corpus – „ciało”. Często jest krochmalony, co daje uczucie sztywności. Składa się go na dziewięć części i do środka, aby uchronić przed profanacją cząstki Świętych Postaci, które ewentualnie mogłyby znaleźć się na korporale. Pierwotnie na tym płótnie składano konsekrowaną Hostię, co w symboliczny sposób nawiązywało do całunu, w który było owinięte ciało Jezusa. Korporał pojawił się za czasów papieża Sylwestra (314), który określił wymogi materiału i wyjaśnił jego symbolikę. Niektóre źródła podają wymiary korporału, na przykład 50x50 cm, choć OWMR nie precyzuje jego wielkości, ale przewiduje jego używanie (73, 139). Stosuje się go również w tabernakulum, zawija się nim cyborium w bursie z Komunią Świętą dla chorych, rozkłada się na ołtarzu pod monstrancją, na kredencji, gdzie dokonywana jest puryfikacja.
Puryfikaterz
Oprócz korporału przy kielichu przygotowuje się także puryfikaterz (łac. puryficatorium). Jest to podłużny płócienny ręczniczek, składany do środka na trzy części. (...)
