ks. Marcin Stefanik SChr
Przechowywanie Najświętszego Sakramentu
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 11, listopad 2017
wydrukuj ten artykułKróluj nam, Chryste!
Nie sposób w formacji służby liturgicznej pominąć najważniejsze, wielokrotnie już wspominane miejsce, gdzie przechowuje się Najświętszy Sakrament w odpowiednich naczyniach, ustawionych na korporale. Do tabernakulów, bo o nich mowa, jesteśmy niejako przyzwyczajeni, wiemy, że są oznaczone płonącym światłem, lampą „oznaczającą i wyrażającą cześć dla obecności Chrystusa” (por. 940 KPK).
Być może od dzieciństwa byliśmy uświadomieni, że należy przy tym miejscu zawsze klękać, oddając cześć Jezusowi Eucharystycznemu. Stąd też w kilku spotkaniach w ramach formacji powinno się uświadomić, dlaczego przechowuje się Najświętszy Sakrament, jakie są zasady tego przechowywania. Ten temat wiąże się z omawianymi wcześniej procesjami, zwłaszcza eucharystycznymi, uczestnictwem członków służby liturgicznej w nabożeństwach z wystawieniem Najświętszego Sakramentu, ale również z rozumieniem znaczenia adoracji.
Zwyczaj adorowania Pana Jezusa wytworzył się bowiem z przechowywania w kościołach Komunii dla chorych. Adorację ma ułatwiać właściwe odpowiednio przygotowane miejsce, to znaczy tabernakulum (jedno w danym miejscu kultu). Tabernakulum powinno być nieusuwalne, czyli takie, aby nie zachodziła możliwość przenoszenia go, także ze względów bezpieczeństwa i ochrony przed profanacją; powinno być nieprzezroczyste i zamykane, a klucz powinien być pilnie strzeżony, jak wskazują przepisy prawa kanonicznego (938 KPK). (...)
