ks. Adam Prozorowski
Święta Starego Testamentu
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 10, październik 2017
wydrukuj ten artykułŚwięto Tygodni i Trąbienia
Święto Tygodni
To drugie z wielkich świat biblijnych, z którym związany był obowiązek pielgrzymowania do miejsca wybranego przez Boga. Podobnie jak święto Paschy i święto Namiotów jest wspominane po raz pierwszy w Księdze Wyjścia w 23. rozdziale. Występuje tam ono wtedy pod nazwą święto Żniw. Miało to być święto zbioru pierwszych plonów z tego, co zostało wysiane na polu (por. Wj 23,16). Kolejne teksty Tory pokazują, w jaki sposób Izrael ma świętować dzień, który nazywany jest również świętem Tygodni (Lb 28,26; Pwt 16,10). Zacznijmy od prostego stwierdzenia, że święto to nie posiada podanej w Torze daty świętowania. Związane jest ze świętowaniem Paschy: „I odliczycie sobie od następnego dnia po szabacie, od dnia przyniesienia przez was snopu ofiary kołysanej siedem pełnych tygodni, aż do następnego dnia po siódmym szabacie odliczycie pięćdziesiąt dni i wtedy złożycie nową ofiarę z pokarmów dla JHWH” (Kpł 23,15-16). Święto przypada dokładnie po upływie siedmiu tygodni od Paschy.
Według Księgi Powtórzonego Prawa (16,10b-12) ma być to niezwykle radosny dzień. Izraelici mają się podczas tego święta pojawić w wybranym miejscu przez Boga z darami zgodnie z tym, co otrzymali od Pana. Przyniesione dary mają być czytelnym znakiem, że człowiek widzi obdarowanie od Boga. Sam pobyt w wybranym miejscu ma być powiązany z radowaniem się przed Bogiem. (...)
