ks. Marcin Stefanik SChr
Dary Ducha Świętego
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 09, wrzesień 2017
wydrukuj ten artykułW poprzednim roku duszpasterskim omawialiśmy siedem grzechów głównych. Postawa przejawiająca się w ich praktykowaniu skutkowała niezdolnością do słuchania Bożych rad, natchnień. Nie wspominając o ich realizowaniu. Zatem w trwałej postawie wyrażało się odejście od Boga. Lekarstwem na zranienia dokonane przez te grzechy główne są dary Ducha Świętego. Stąd w tym roku, zaczynając od września, pragnę je zaprezentować.
Jak przypomina Katechizm Kościoła katolickiego w numerze 1831., mamy ich siedem, wymieniając według wskazanego układu: mądrość, rozum, rada, męstwo, umiejętność, pobożność i bojaźń Boża. Punkt wcześniej KKK uczy, że dzięki tym darom podtrzymywane jest nasze chrześcijańskie życie moralne. I tak jak grzechy główne czyniły w nas dyspozycje do zerwania więzi z Bogiem, tak dary Ducha Świętego czynią „człowieka uległym, by szedł za poruszeniami” Trzeciej Osoby Bożej, by był im posłuszny. Dary te są wymienione w Księdze Izajasza (11,1-3), gdzie prorok pisze o tym, że ich pełnię posiada Syn Dawida – Chrystus. Od razu ku wyjaśnieniu, gdzieś umknęła nam pobożność. Otóż powtórzona w trzecim wersecie konstrukcja „bojaźń Boża” jest oddana w Septuagincie i Wulgacie przez dwa słowa: pobożność (w. (...)
