ks. Marcin Stefanik SChr
Grzechy główne – GNIEW
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 05, maj 2017
wydrukuj ten artykułWiele nieporozumień wywołuje zestawienie tekstów biblijnych z myślą na temat grzechu w katechizmie. Spróbujmy uporządkować w prosty sposób kilka faktów. Święty Paweł pisząc do wspólnoty w Efezie, tak się wypowiada: „Gniewajcie się, ale nie grzeszcie” (Ef 4,26). Z kolei Pan Jezus w słynnym Kazaniu na Górze mówi: „Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi” (Mt 5,22). Jak wypowiedzi te mają się do spojrzenia na nasz temat oczami Starego Testamentu?
Dla człowieka trudne, a z reguły niemożliwe, staje się połączenie gniewu z miłością. Jednak musimy pamiętać, że Pan Bóg nie gniewa się na sposób ludzki. Bóg szanuje wolność człowieka, ale nie pozwala na zupełną bezkarność. Dlatego by uchronić człowieka przed totalnym upadkiem, wypędza go z raju. Natomiast diabeł próbuje wmówić, że Bóg jest mściwy i szuka tylko okazji, żeby wyżyć się na biednym człowieku.
Kiedy myślimy o gniewie, do jakiego zdolny jest człowiek, najczęściej łączymy go z emocjonalnym wyrażaniem agresji czy to wobec siebie, czy wobec innych. Ten stan emocjonalny nie jest do końca świadomy i dlatego trudno nad nim zapanować. Jednak z reguły łatwo wpadająca w gniew osoba szybko się reflektuje, dostrzega, że to było niewłaściwe i przeprasza. Mając świadomość tego, że tak się zdarza, powinna czuwać, aby podobne sytuacje nie miały miejsca. (...)
