ks. Marcin Stefanik SChr
Grzechy główne – PYCHA
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 12, grudzień 2016
wydrukuj ten artykułJak nas uczy Katechizm Kościoła katolickiego w numerze 1865., grzech się rozprzestrzenia, zatem jego popełnianie rodzi kolejne grzechy. Tak więc powtarzanie tych samych grzechów rodzi wadę (KKK 1876). Te z kolei „można porządkować według cnót, którym się przeciwstawiają, jak również zestawiać je z grzechami głównymi, wyróżnionymi przez doświadczenie chrześcijańskie za św. Janem Kasjanem i św. Grzegorzem Wielkim. Nazywa się je głównymi, ponieważ powodują inne grzechy i inne wady. Są nimi: pycha, chciwość, zazdrość, gniew, nieczystość, łakomstwo, lenistwo lub znużenie duchowe (KKK 1866)”.
Skąd rodzą się takie wady? Otóż wiele dóbr jest właściwych, potrzebnych każdemu z nas. Możemy je jednak zdobywać na różne sposoby. Jeden z nich wykorzystuje uporządkowane, właściwe i dobre metody pozyskiwania tych dóbr, ale można to robić także w sposób niewłaściwy. Przejdźmy zatem do pierwszej wady, jaką jest PYCHA.
Znamy historię pierwszych rodziców, a także tę związaną z upadkiem aniołów. Dostrzegamy w nich podobieństwo, że w pewnym momencie Lucyfer, jak i potem człowiek dochodzą do wniosku, że właściwie szczęście mogą dać sobie sami. Nie potrzebują do tego Boga. Więcej, Boga traktują nawet jako zagrożenie czy rywala. Dzisiaj widoczny jest podobny styl życia, którego jednym z fundamentalnych twierdzeń jest to, że tylko od ciebie zależy, jak będzie wyglądało twoje życie. (...)
