ks. Bogusław Kozioł SChr
Intronizacja Chrystusa w myśli kard. Augusta Hlonda
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 10, październik 2016
wydrukuj ten artykułW kwietniu bieżącego roku został zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu Polski tekst Jubileuszowego Aktu przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana. Będzie on uroczyście wypowiedziany w Krakowie-Łagiewnikach 19 listopada, w przededniu uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata, w trwającym jeszcze Nadzwyczajnym Jubileuszu Miłosierdzia, a także w roku obchodu 1050. rocznicy chrztu Polski. Biskupi polscy napisali: „Przyjęcie panowania Jezusa Chrystusa ma być z założenia aktem wiary narodu. Celem tego aktu nie jest zapewnienie doczesnej władzy czy dostatku, ale poddanie osobistego, rodzinnego i narodowego życia Chrystusowi i życie według praw Bożych” (Konferencja Episkopatu Polski, Komentarz do Jubileuszowego Aktu przyjęcia Jezusa za Króla i Pana).
Z historii intronizacji
Chrystusa w Polsce
U źródeł idei intronizacji Chrystusa leży myśl Piusa XI, którą zawarł w swojej encyklice Quas primas z 1925 roku. W dokumencie tym, w którym do kalendarza liturgicznego została wprowadzona uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, papież zauważył, że skutecznym środkiem zaradczym przeciw rozpowszechniającej się laicyzacji narodów będzie ponowne uznanie Jezusa za Króla w życiu indywidualnym i społecznym. Ojciec Święty zachęcał do odmawiania Aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i nawiązania osobistej relacji z Chrystusem, nie wspominając jednak w ogóle o zewnętrznym akcie intronizacji. (...)
