ks. Jarosław Staszewski SChr
Ossa trivm…
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 03, marzec 2016
wydrukuj ten artykułW 1959 roku podczas prac prowadzonych w podziemiach katedry gnieźnieńskiej, w niewielkiej krypcie, usytuowanej pod nawą północną, dokonano bardzo ciekawego odkrycia. Odnaleziono mianowicie gipsową płytę o wymiarach 120 na 70 centymetrów, która z całą pewnością pochodziła ze zniszczonego podczas jakiejś przebudowy katedry grobu. Płyta była uszkodzona, popękana, o nadkruszonych krawędziach i sprawiała wrażenie, jakby jej część została w przeszłości odcięta. Mimo tych zniszczeń udało się odczytać łaciński czterowiersz napisany heksametrem, który pierwotnie stanowił część większej inskrypcji.
Zachowany tekst:
OSSA TRIVM TVMVLO FRA…
MVNVS MILITIE, V… DV… T… DV…
QVI LEGIS… MORTI, DIREP…
AC ANIMAS HORVM REGI…
O… A…
Tłumaczenie:
Kości trzech pochowanych braci […],
którzy byli wojskowymi […],
którzy zmarli śmiercią naturalną […],
a dusze oddają królowi.
Rzeczony epigram został przez badaczy uznany za najstarszy zabytek tego typu piśmiennictwa na ziemiach polskich. Datują go na początek XI wieku. Profesor Brygida Kürbis poważnie bierze pod uwagę ewentualność, że pod płytą zaopatrzoną w łacińską inskrypcję spoczywały relikwie męczenników z Międzyrzecza, ale nie wszystkich pięciu, tylko trzech. „Jeśli rzeczywiście – pisze Pani Profesor – inskrypcja z katedry gnieźnieńskiej głosi chwałę kości trzech braci, którzy złożyli czysty dar swego bojowania w Bogu, to kryje ona autentyczne relikwie, chociaż niecałe”. (...)
