ks. Marcin Stefanik SChr
Lektor, ministrant w stanie łaski uświęcającej – na wagę złota?
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 02, luty 2016
wydrukuj ten artykułKiedy jesteś jednym z nich, to znaczy członkiem służby liturgicznej, to nie dlatego, że masz jakieś szczególne zasługi, ale powinno to być dla ciebie zaszczytem. To jakby specjalne powołanie do konkretnej posługi. Zasady, których powinien przestrzegać członek służby liturgicznej, mają na celu jedynie jego rozwój, kształtowanie dobrych postaw, sumienia, tak, aby w dorosłym życiu być bliżej Pana Boga. Zresztą o tym mówi pierwsza zasada ministrancka, która dotyczy miłości Boga. A nie da się jej poznawać i doświadczać bez łaski uświęcającej. Troska o nią w przypadku służby przy ołtarzu powinna więc być priorytetem.
Niestety, nie zawsze tak jest. Zdarzają się sytuacje, kiedy posługujący przy ołtarzu nawet trzymają patenę przy rozdawaniu Komunii Świętej, a sami jej nie przyjmują. W tym przypadku można dostrzec nie tylko brak konsekwencji, ale przede wszystkim jest to postawa gorsząca. Bo jak można być dopuszczonym do najświętszych miejsc, czynności w stanie grzechu ciężkiego!? Jak każdy inny wierny masz obowiązek dobrego przygotowania się do Mszy Świętej nie tylko poprzez poprawność zewnętrzną, czyli czystą, białą wyprasowaną komżę czy albę, ale także pod względem duchowym. Jeżeli więc grzech króluje w twoim życiu, to jak najszybciej skorzystaj ze spowiedzi, aby w pełni uczestniczyć we Mszy Świętej. Zanim jeszcze pójdziesz na służbę, zastanów się nad możliwością przystąpienia wcześniej do sakramentu pokuty i pojednania. (...)
