ks. Jarosław Staszewski SChr
Najstarszy pałac, najstarsza kaplica, najstarsze mozaiki, najstarsza pieczęć
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 01, styczeń 2016
wydrukuj ten artykuł„Z dawnego grodu piastowskiego w Poznaniu, który wraz z Gnieznem i Gieczem należał do najludniejszych ośrodków państwa Chrobrego, nie pozostały na powierzchni ziemi najmniejsze ślady, a co najciekawsze – nie zachowały się żadne wzmianki historyczne o miejscu, na którym on ongiś się znajdował. Toteż roboty wykopaliskowe, mające na celu odkrycie najstarszego grodu poznańskiego […], skierowane zostały na teren między katedrą a kościółkiem Panny Marii jedynie na podstawie rozumowania, że gród nie mógł znajdować się daleko od katedry”. Tak w 1938 roku pisał prof. Józef Kostrzewski, znakomity polski archeolog, inicjator badań osady w Biskupinie (zob. H. Kóčka-Krenz, Rezydencja pierwszych piastowskich władców na poznańskim grodzie, w: „Nauka” 2[2005], s. 83-92). Obiecujące prace archeologiczne przerwała wojna. Kontynuowano je w latach 1946-1961, ale dopiero badania prowadzone po 1999 roku przez prof. Hannę Kóčka-Krenz pozwoliły sądzić, że kamienna budowla, której relikty odkryto w bezpośrednim sąsiedztwie kościoła pw. Najświętszej Panny Marii, powstała w krótkim czasie po połowie X wieku. To znaczy, że była to najstarsza świecka monumentalna budowla w państwie Piastów. Mniejsza wprawdzie niż na Ostrowie Lednickim i w Gieczu, ale najstarsza!
Pałac książęcy (łac. (...)
