ks. Jarosław Staszewski SChr
Iść drogą serca!
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 10, październik 2015
W poszukiwaniu przedstawień plastycznych związanych z tematyką serca i kultem Najświętszego Serca Jezusowego zawędrowaliśmy do Wschowy położonej na pograniczu Śląska i Wielkopolski. W kościele farnym pw. św. Stanisława Biskupa i Wniebowzięcia NMP zachowały się resztki interesującego barokowego wystroju malarskiego.
Aż trudno uwierzyć, że właśnie tu Kazimierz Wielki poślubił księżniczkę głogowską Jadwigę, a Władysław Jagiełło w 1416 roku spotkał się z margrabią Miśni Wilhelmem. Bywali tu Jagiellonowie, a królowie z dynastii saskiej zwoływali do Wschowy posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej i przyjmowali obce poselstwa, czyniąc z miasta drugą stolicę królestwa. W 1552 roku wschowski starosta Imć pan Górski, sam przyjmując naukę Lutra, przekazał kościół protestantom. Usunięto wówczas bogate średniowieczne wyposażenie. Królewski edykt z 1604 roku kończy międzywyznaniowe walki i nakazuje zwrot kościoła katolikom. Wybudowano wtedy nową wieżę i chór muzyczny, ale po 70 latach kościół po raz drugi w swojej historii spłonął. Pół wieku stał w ruinie! W 1725 roku jezuici – nowi włodarze świątyni – zatrudnili znakomitego włoskiego architekta sprowadzonego do Polski przez Stanisława Leszczyńskiego. Pompeo Ferrari odbudował kościół, a jego wnętrzu nadał cechy dojrzałego baroku. (...)