ks. Jan Miazek
Teologia hymnów maryjnych liturgii godzin
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 09, wrzesień 2015
wydrukuj ten artykułKościół, obchodząc w ciągu roku liturgicznego misteria Chrystusa, wspomina też Matkę Bożą, która nierozerwalnym węzłem związana jest ze zbawczym dziełem swojego Syna. Wraz z powstaniem poszczególnych świąt Pańskich pojawiają się również święta ku czci Maryi. Przez wieki ukształtowało się wiele uroczystości, świąt i wspomnień. Podobnie jak w Mszale, tak i w Liturgii godzin posiadają one własne teksty liturgiczne, lub też odwołują się do modlitw wspólnych. Wśród tych tekstów na szczególną uwagę zasługują hymny, które w języku poezji ukazują Maryję w tajemnicy Chrystusa i Kościoła.
Uroczystość Bożej Rodzicielki Maryi
Powstała w Rzymie w powiązaniu z uroczystością Narodzenia Pańskiego i początkiem nowego roku cywilnego w dniu 1 stycznia. Z wolna zamierały obchody pogańskie tego dnia, Kościół zatem zaczął obchodzić w tym dniu oktawę Bożego Narodzenia i w modlitwach wspominać Maryję, Matkę narodzonego Zbawiciela. W ten sposób dzień Nowego Roku stał się pierwszym świętem maryjnym w liturgii rzymskiej.
Hymn pierwszych i drugich nieszporów zaczyna się od wspomnienia Chrystusa, którego zrodził Ojciec, zanim świat zaistniał w czasie. On, zwany Alfą i Omegą, przyjął postać sługi i śmiertelne ludzkie ciało: w tych słowach mamy już dyskretne odniesienie do niewiasty, z której się On narodził. (...)
