ks. Antoni Tronina
Bolesna Matka cierpiącego Sługi
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 09, wrzesień 2015
wydrukuj ten artykułNazajutrz po święcie Podwyższenia Krzyża wspominamy w liturgii współcierpienie Maryi, ściśle złączonej ze Synem w tajemnicy zbawienia. Błogosławiony papież Paweł VI w adhortacji o odnowie kultu maryjnego napisał, iż wrześniowe wspomnienie Matki Bożej Bolesnej stanowi okazję do uczczenia „Matki złączonej z męką Syna wywyższonego na krzyżu” (Marialis cultus, n. 7). „Maryja jako Matka Chrystusa, cierpiącego Sługi Pańskiego, była ściśle zjednoczona ze zbawieniem dokonanym przez Niego” – wyjaśnia następnie papież w nawiązaniu do proroctwa Izajasza.
Podstawy biblijne prawdy o współcierpieniu
Bibliści dawno zauważyli, że prorockie pieśni o cierpiącym Słudze (Iz 42; 49; 50 i 52-53) w drugiej części Księgi Izajasza przeplatają się ze słowami pociechy. Bóg Izraela kieruje te słowa do zbolałej Jerozolimy, opłakującej swe dzieci uprowadzone do niewoli. Jej los wiąże się ściśle z losem ludu doświadczonego cierpieniem. Można dostrzec tu zapowiedź udziału Służebnicy Pańskiej (Łk 1,38) w zbawczej męce Chrystusa-Sługi.
Uosobiona Córa Syjon u proroków Starego Testamentu (So 3,14-17; Iz 65,15.20; 66,7-8.21-22) jest zapowiedzią bolesnych doświadczeń Izraela, a zarazem przyszłego odrodzenia. Czas niewoli babilońskiej będzie czasem oczyszczenia wiary i pogłębienia więzi przymierza z Bogiem. (...)
