ks. Janusz Królikowski
Przemienienie Pańskie Mowa św. Piotra Czcigodnego
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 07, lipiec 2015
wydrukuj ten artykułPiotr Czcigodny, dziewiąty opat w Cluny (1094-1156), jest wielką postacią swojego czasu. Uformowany w duchu monastycznym, odznaczał się głęboką kulturą biblijną i patrystyczną, a jako pisarz należy do bogatego nurtu „teologii monastycznej”, która już w końcowej fazie epoki ojców Kościoła opracowała w sposób żywy i egzystencjalny wszystkie wielkie tematy wiary i życia chrześcijańskiego. Piotr był wielkim miłośnikiem pisma, ogólnej kultury, piękna. W swoim wielkim dziele koordynowania zakonu (ok. 1000 klasztorów na świecie z kilkoma tysiącami mnichów), współpracy z papieżami, władcami, innymi formami życia zakonnego i chrześcijańskiego, które rozwijało się w epoce walk i niepokojów, Piotr zawsze odznaczał się wzniosłą miłością (przyjął u siebie prześladowanego Abelarda), szczerością, która nie była bynajmniej pospolita w tamtym czasie, prostotą serca, której nigdy nie utracił, mimo doznawanych przykrości i okazywanej mu wrogości. Jego liczne podróże nie oddaliły go od głębokiego życia duchowego i od kontemplacji. Podejmował wysiłki na rzecz wprowadzenia pokoju gdziekolwiek było to możliwe, dowodząc tym samym swojej głębokiej dobroci. Jego równowaga między kontemplacją („Boską teorią”) i ciągłą modlitwą, będąca darem łaski z jednej strony, a nieustannym dziełem Bożym (opus Dei) celebrowanym w liturgii z drugiej strony czynią go człowiekiem wyjątkowym, który jest godny przypomnienia. (...)
