ks. Tomasz Bać
Trynitarna dynamika liturgii godzin
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 05, maj 2015
wydrukuj ten artykułLiturgia godzin, rozumiana jako modlitwa chwały i uwielbienia, jaką Kościół – Mistyczne Ciało Chrystusa nieustannie wznosi do Boga Ojca przez Syna w Duchu Świętym, jest prawdziwą liturgią, czyli jednym z najważniejszych sposobów uobecnienia Tajemnicy Paschy Chrystusa w Kościele wszystkich miejsc i wieków. Opiera się ona na trzech fundamentach teologicznych, z których pierwszy dotyczy prawdy o Jezusie Chrystusie i Jego Misterium, drugi – Kościoła, dla którego modlitwa jest oddechem życia, i trzeci – powołania chrzcielnego i powszechnego kapłaństwa wszystkich wierzących. Liturgię godzin można zrozumieć tylko jako modlitwę Chrystusa, realizowaną w Kościele przez Lud Boży.
Próbując popatrzeć na liturgię godzin z perspektywy teologicznej, należy najpierw dostrzec w niej obecność Boga-Trójcy: Ojca i Syna, i Ducha Świętego, gdyż każda rzeczywistość, aby mogła być nazwana chrześcijańską, musi mieć charakter trynitarny, to znaczy musi odnosić się do każdej z Osób Trójcy Świętej. Jest to bardzo ważne, gdyż od strony teologicznej liturgiczna modlitwa Kościoła jest aktualizacją i realizacją dzisiaj (hodie) zbawczego dialogu pomiędzy Bogiem Ojcem i Jego ludem przez Chrystusa w Duchu Świętym. Konieczne jest więc dostrzeżenie roli i działania Boga Ojca, Boga Syna i Boga Ducha w Officium divinum. (...)
