ks. Wojciech Necel SChr
Zobowiązujący walor modlitwy brewiarzowej
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 05, maj 2015
wydrukuj ten artykułObowiązek modlitwy za wiernych i za cały lud Boży
W panoramę życia naszych wspólnot parafialnych wpisuje się scena duszpasterzy przechodzących z zakrystii do konfesjonałów z grubą książką w ręku, w niewygodnym formacie, z jej żółto-pomarańczowymi brzegami i tajemniczo wyglądającymi kolorowymi zakładkami. Kiedy młodzież z zaciekawieniem pyta katechetę, co jest w tej książce i dlaczego tak często towarzyszy ona kapłanom, w odpowiedzi słyszy o obowiązku odmawiania brewiarza, który przyjęli na siebie podczas studiów w seminarium duchownym w czasie swoich święceń diakonatu. Wówczas to na pytanie biskupa-konsekratora kierowane osobiście do każdego z kandydatów do diakonatu: „Czy chcesz zachowywać i pogłębiać ducha modlitwy, właściwej waszemu sposobowi życia, i w tym duchu wiernie sprawować liturgię godzin w intencji Kościoła i całego świata?” odpowiadali zobowiązujące w miłości do Chrystusa i Jego Kościoła: „Tak, chcę”.
Podjęty temat obejmuje przynajmniej kilka zagadnień: kto jest zobowiązany do celebracji liturgii godzin, zwanej modlitwą brewiarzową? Czy wierni świeccy mogą w czasie modlitwy posługiwać się Brewiarzem? Czy przy pomocy Brewiarza można modlić się tylko we wspólnocie? Czy Brewiarz można odmawiać indywidualnie? Czy Kościół wyznaczył stałe godziny do odmawiania poszczególnych części Brewiarza?
„Kościół, wypełniając kapłańskie zadanie Chrystusa, sprawuje liturgię godzin, w której słuchając Boga przemawiającego do swojego ludu i wspominając tajemnice zbawienia, wysławia bez przerwy Boga śpiewem i modlitwą oraz prosi o zbawienie całego świata” (kan. (...)
