ks. Krzysztof Borowiec
Śpiewnik ks. Jana Siedleckiego
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 02, luty 2015
wydrukuj ten artykułW niedługim czasie nakładem Wydawnictwa Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy ukaże się XLI wydanie Śpiewnika ks. Jana Siedleckiego. Dotychczasowa liczba wydań tego śpiewnika jest naprawdę imponująca i świadczy o ogromnej jego popularności oraz znaczeniu. Średnio co dziesięć, piętnaście lat ukazuje się kolejne wznowienie. Dzieło wydawania śpiewników kościelnych w Polsce ma swoją bardzo głęboką tradycję, sięgającą XIX wieku. Najpierw, jako jedyny naród w Europie, wypracowaliśmy formę nazywaną Cantionale Ecclesiasticum. Była to księga zawierająca głównie łacińskie śpiewy do Mszy Świętej, ale można w nich było także znaleźć popularne polskie pieśni kościelne lub polskie parafrazy łacińskich antyfon. Jednym ze środowisk wydających te księgi było Zgromadzenie Księży Misjonarzy, a wśród nich zaznaczył się ks. Paweł Rzymski, który pierwszy raz opublikował Cantionale Ecclesiasticum w 1822 roku. Dzieło to doczekało się w sumie pięciu edycji. Równocześnie inny kapłan tego zgromadzenia, ks. Michał Mioduszewski (1787-1868) podjął prace nad wydaniem Śpiewnika kościelnego. Opublikowano go w trzech tomach. Tom pierwszy ukazał się w 1838 roku. Ks. Hieronim Feicht stwierdza, że Śpiewnik kościelny ks. Mioduszewskiego był mniej odpowiedni dla celów praktycznych i dlatego „rzucono wówczas w świat” wyciąg z tego Śpiewnika dokonany przez ks. (...)
