ks. Radosław Błaszczyk SDB
Charakterystyka tytułów psalmów w liturgii godzin
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 02, luty 2015
wydrukuj ten artykułJak wiemy z historii, tytuły psalmów posiadają swoje korzenie już w Biblii hebrajskiej. Każdy psalm w niej zawarty posiadał swój tytuł. Ich autorami nie byli autorzy natchnieni, tylko kapłani i lewici. W kolejnych dziejach zostały one przetłumaczone na język łaciński. Ten zabieg lingwistyczny został ubogacony w pewne wskazania, które miały na celu ukierunkować modlitwę wiernych. Tytuły psalmów zaczęto zamieszczać w Brewiarzu dopiero w średniowieczu. Najbardziej kompetentnym znawcą zagadnienia tytułów psalmów jest P. Salmon, autor wielu publikacji na ten temat. Warto wymienić te najbardziej popularne: Les „Tituli psalmorum” des manuscrits latins, Les Tituli psalmorum. W swoich dziełach, badając liczne odnalezione manuskrypty, starał się odtworzyć wówczas istniejące tytuły psalmów zawarte w Brewiarzu. Usystematyzował je pod względem pochodzenia na sześć grup. Wymienia je ks. B. Nadolski w Leksykonie liturgii. Oto one:
1. Seria pierwsza – Kolumbana – pochodzi prawdopodobnie z Irlandii z VI wieku. Została ona opracowana przez misjonarską grupę mnichów.
2. Seria druga jest przypisywana Augustynowi z Cantembury. Zawiera ona interpretację chrystologiczną psalmów. Dla przykładu autor utożsamia pierwszy psalm z Chrystusem, który nigdy nie idzie za radą występnych, bo w Prawie Pańskim upodobał sobie i rozmyśla nad nim dniem i nocą (Ps 1,1-2). (...)
