ks. Mariusz Sokołowski SChr
„Wierzę w Boga, jestem Polakiem” Rozmowy z Polonią
Artykuł pochodzi z miesięcznika "Msza Święta" nr 10, październik 2014
wydrukuj ten artykuł„Wierzę w Boga, jestem Polakiem” – to tytuł dwóch płyt CD wydanych przez księży chrystusowców, a dokładnie przez Polską Misję Katolicką w Bochum w Niemczech, zawierających rozmowy z Polakami żyjącymi poza ojczyzną. Zarejestrowano tu blisko 4 godziny rozmów z rodakami. Polacy, pytani o życie, codzienność, chętnie mówią o sobie, o Bogu, o Polsce, o tęsknocie za nią, o budowanym wciąż patriotyzmie, plusach i minusach życia na emigracji.
Rozmówcy to ludzie dorośli, młodzież a także dzieci mieszkający w Anglii, USA i Niemczech. Taki szeroki przekrój wiekowy rozmówców pozwala zbudować wyobrażenie życia, codzienności Polaków na obczyźnie, którzy zresztą bardzo szczerze o niej opowiadają. Słuchając ich, dowiadujemy się, że niemal wszyscy (oprócz urodzonych poza Polską) za ojczyzną tęsknią i do niej – jak tylko czas i fundusze pozwalają – z chęcią wracają, bo tam są ich korzenie, tam została ich młodość i bardzo często jeszcze spora część rodziny. Nasi rodacy nie ukrywają, że choć wyjechali w celach zarobkowych, za chlebem, to jednak, mimo doskonałych warunków materialnych, socjalnych, ojczyzny im brakuje. Dlatego też cenią sobie bardzo obecność polskiego kapłana i parafii, gdzie sprawowane są nabożeństwa w języku ojców, gdzie mogą uczestniczyć we Mszy Świętej w języku polskim, po polsku śpiewać pieśni religijne i po polsku się wyspowiadać. Jak mówią – to właśnie sprawia, że ich wiara rośnie, rozwija się, że stają się apostołami w środowiskach, w których Bóg ich postawił. Życiem opowiadają o Bogu w pracy, w szkole, na podwórku. Owszem, dla niektórych problem stanowi bariera językowa. Ale młodzi i dzieci bardzo szybko uczą się nowego języka. Z kolei ci, którzy urodzili się na emigracji w polskiej rodzinie, jeśli uczeni byli polskiego, bardzo łatwo pojęli dwa języki: język ojca i matki oraz język ich kolegów i koleżanek z przedszkola. Zapytani, w jakim języku się modlą, nie ukrywają, że ich modlitwy płyną do Boga po polsku, nawet jeśli między sobą porozumiewają się tylko w języku danego kraju.
Ważnym elementem życia Polaków na emigracji – co podkreślają dający świadectwo – jest kultywowanie polskich tradycji, szczególnie tych związanych z życiem wiary, z Kościołem. Z przeprowadzonych rozmów wynika też, że wyjazd poza granice ojczyzny dał Polakom wiele możliwości, jakich nie znaleźli w Polsce. Jednak przy tych znaczących dobrodziejstwach są też niebezpieczeństwa, na które narażony jest każdy emigrant. Są nimi wygodnictwo, materializm, poczucie wyższości nad innymi, zamknięcie się na innych z obawy przed zazdrością itp. To z kolei pociąga za sobą wiele innych zagrożeń: odejście od Boga i Kościoła, kryzys wiary, tożsamości i poczucie bezcelowości istnienia. Z tym wszystkim muszą zmierzyć się nasi rodacy żyjący na emigracji.
Zapisane rozmowy były nagrywane w domach, mieszkaniach naszych rodaków, ale także w szkołach, gdzieś przy kościołach w salkach parafialnych, a nawet podczas podróży samolotem czy autokarem. Pragniemy, aby słowa rodaków o tym, że hasła i wartości, takie jak Bóg, honor, ojczyzna, są wciąż nam bliskie, a jednocześnie sprowokują słuchaczy do zapytania się o własną miłość do Polski, o tożsamość.
Zapraszam też wszystkich do wysłuchania rozmów z Polakami żyjącymi poza granicami ojczyzny na antenie Radia Emaus w Poznaniu, Radia Niepokalanów i Radia Szczecin.
Płyty można otrzymać także, pisząc na adres: msokolovsky@op.pl
Płyty „Wierzę w Boga, jestem Polakiem” ukazały się w serii POLONIA. W przygotowaniu są kolejne części rozmów z Polonią, a także rozmowy z kapłanami posługującymi polskim emigrantom.
